Somatropine-agonisten

Te snelle groei bij kinderen kan in verband worden gebracht met epifysiolyse van de femurkop en (progressie van) scoliose. Een causaal verband met groeihormoonbehandeling is niet bewezen. Bepaal vóór aanvang van de behandeling het nuchtere insuline, bloedglucosegehalte en de IGF-1-spiegel; daarna jaarlijks, de IGF-1-spiegel tweemaal per jaar. Als de IGF-1-spiegels +2 SD overschrijden in vergelijking tot de referentiewaarde voor leeftijd en puberteitsstadium, pas de dosis aan op foundation van de IGF-1/IGFBP-3 ratio. Bepaal vóór aanvang van de behandeling het nuchtere insuline, bloedglucosegehalte en de IGF-1 spiegel; daarna jaarlijks, de IGF-1 spiegel tweemaal per jaar.

Bij het gebruik van somatropine-agonisten treedt zelden benigne intracraniële hypertensie op, voornamelijk binnen de eerste 8 weken van de behandeling. Dit gaat gepaard met papiloedeem, visusveranderingen, hoofdpijn, misselijkheid en braken. Er wordt daarom aanbevolen om periodiek en bij bovenstaande symptomen fundoscopisch onderzoek te verrichten. Verricht fundoscopie op papiloedeem bij ernstige of terugkerende hoofdpijn, visusproblemen, misselijkheid en/of braken. Overweeg bij aanwezigheid van papiloedeem het bestaan van benigne intracraniële hypertensie en onderbreek zo nodig de groeihormoontherapie.

Bij het hervatten van de therapie is zorgvuldige controle nodig. Wanneer er een vermoeden bestaat van een tekort aan groeihormoon, kan de concentratie groeihormoon gemeten worden in het bloed. Een eenmalige meting van groeihormoon geeft weinig informatie, aangezien groeihormoon in pulsen wordt afgegeven waarbij de waarde per puls kan verschillen. Bovendien kan stress, bijvoorbeeld door een bloedafname, de groeihormoonafgifte bevorderen. In plaats daarvan wordt een functietest uitgevoerd of het gehalte van IGF-1 in het bloed gemeten. Tijdens de functietest wordt een stof toegediend die de groeihormoonafgifte in gezonde personen kan stimuleren.

Belangrijk Om Te Weten Over Somatropine

Stel slaapapneusyndroom huge vóór de behandeling by way of polysomnografie of nachtelijke oxymetrie en monitor bij vermoeden ervan. Als tijdens de behandeling tekenen van bovensteluchtweg-obstructie optreden (zoals optreden of toename van snurken), de behandeling onderbreken en de ernst evalueren. Controleer tijdens de behandeling het lichaamsgewicht en op tekenen van luchtweginfecties. Vóór instellen van de behandeling moet de nierfunctie met meer dan 50% zijn afgenomen en moeten gegevens over de lengtegroei gedurende een jaar beschikbaar te zijn.

Bij aanhoudend oedeem of ernstige paresthesie de dosering verlagen om ontwikkeling van het carpale-tunnelsyndroom te voorkomen. Bij substitutie met schildklierhormoon kan dosisaanpassing van het schildklierhormoon nodig zijn. Somatropine-agonisten vergelijken met een andere geneesmiddelgroep. Er is weinig ervaring met het beginnen van de behandeling rond de aanvang van de puberteit, evenals bij kinderen met het Silver-Russelsyndroom. Er is nog onvoldoende informatie over de te verwachten eindlengte. Houd rekening met pancreatitis (hoewel zeldzaam) bij optreden van buikpijn, vooral bij kinderen.

Somatropine verhoogt namelijk de perifere dejodering van T4 naar T3 en kan zo een beginnende hypothyroïdie aan het licht brengen. Volg bij patiënten met hypothyroïdie de standaard suppletietherapie nauwlettend bij behandelen met somatropine. Er zijn weinig gegevens over de te verwachten eindlengte bij kinderen met het Noonan-syndroom. Bij staken van de behandeling voordat de eindlengte is bereikt kan een deel van de behaalde lengtewinst weer verloren gaan. Let tijdens de behandeling op een excessieve afname van de renale functie of een toename in de glomerulaire filtratiesnelheid door hyperfiltratie. Controleer op tekenen van scoliose tijdens behandeling, omdat dit bij ieder snelgroeiend type kan verergeren.

• Voor de meeste mensen met groeihormoontekort werd het hormoon betaald door het ministerie van Volksgezondheid of door de universiteit waar de behandeling plaatsvond.
• Groeihormoon is een eiwit dat, bij inname by way of de mond, in het darmkanaal wordt afgebroken.
• Behandeling met somatropine is niet aangewezen bij diabetici met actieve proliferatieve of ernstige niet–proliteratieve retinopathie.
• In de beginperiode, vanaf 1972, toen het groeihormoon nog uit de hypofyse van overledenen gehaald werd, moest men 2 tot three inspuitingen per week krijgen.
• Somatropine remt de omzetting van cortison naar cortisol; dosisverhoging van glucocorticoïd substitutietherapie kan nodig zijn.

Zeer Zelden (bij Minder Dan 1 Op De One Hundred Mensen)

Een van de effecten van groeihormoon is de productie van insulinegelijkende groeifactor oftewel IGF-1. Vanaf 1990 kon males het groeihormoon aanmaken through biotechnologische weg. In België werden testen uitgevoerd aan de universiteiten van Leuven en Gent vanaf 1995. Het groeihormoon wordt in België terugbetaald door de ziekteverzekering (volledige terugbetaling wanneer de patiënt jonger is dan 21 jaar en gedeeltelijke terugbetaling bij https://financior.co.uk/genotropine-36-ie-pfizer-labs-hoe-te-nemen/ andere patiënten).

Controleer op symptomen van glucose-intolerantie tijdens behandeling. Wees voorzichtig bij diabetes mellitus vanwege een diabetogene werking van groeihormoon; na instellen van somatropinebehandeling kan een hogere dosis insuline nodig zijn. Behandeling met somatropine is niet aangewezen bij diabetici met actieve proliferatieve of ernstige niet–proliteratieve retinopathie. Het menselijk groeihormoon, afgekort tot GH of HGH uit ‘(humaan) groeihormoon’, of somatotropine wordt aangemaakt in de hypofysevoorkwab. De belangrijkste functie is het stimuleren van de productie en afgifte van groeifactoren.

Mag Ik Lanreotide Met Andere Medicijnen Gebruiken?

Als de IGF-1 spiegel +2 SD overschrijdt in vergelijking tot de referentiewaarde voor leeftijd en puberteitsstadium, pas de dosis aan op basis van de IGF-1/IGFBP-3 ratio. Bij groeihormoondeficiëntie door een intracraniële laesie regelmatig onderzoeken op progressie van de aandoening. Artsen schrijven dit medicijn voor bij een tekort aan groeihormoon. Het groeihormoon (GH of HGH) werd vroeger intramusculair ingegeven.

Vanshi_Admin

All Author Posts